Column: ‘Happy Star Trek Day!’ door Ds. Willemien Lammers

Het kan zo maar zijn dat u het gemist heeft, maar deze week was er een belangrijke internationale feestdag, die over de hele wereld gevierd werd. En ik vierde thuis mee. Ja, laat ik maar met de deur in huis vallen en mezelf outen als… een Trekkie. Echt. Ik ben gek op Star Trek. En Star Trek Day, 8 september, heb ik meegevierd.

Nu weet u misschien niet wat Star Trek is, maar u bent er vást wel eens langs gezapt op tv. Star Trek bestaat uit een aantal televisieseries en films die zich afspelen in de verre toekomst. Mensen zijn over het heelal uitgezwermd en ontdekken overal nieuwe sterrenstelsels, nieuwe sterren en nieuwe werelden. Bewoond door allerlei soorten aliens. De techniek van de verre toekomst staat voor niets: eten en drinken komt kant en klaar uit de muur, een transporter kan mensen zomaar opstralen van een planeet naar een ruimteschip, computers, wapens en ruimteschepen zijn tot ongelooflijke prestaties in staat. En toch is dat niet wat mij fascineert. In het Trek Universum zijn mensen nog steeds mensen. Ze hebben lief en zijn gelukkig, ze worden geconfronteerd met verlies en moeten dat verwerken, ze hebben hun talenten en lopen tegen hun grenzen aan. Net als mensen nu. En toch is ook dat niet wat me fascineert. En ja, ik geef toe: soms zijn de verhalen wat gemakkelijk of sentimenteel, of ronduit ongeloofwaardig. En tóch blijf ik er naar kijken.

Nee, het bijzondere aan Trek zit voor mij in wat er achter de verhalen ligt. Want áchter de verhalen, in de achtergrond, spelen een aantal uitgangspunten steeds opnieuw mee. In de wereld van Trek is geen honger meer. Geen armoede of gebrek. Dat maakt dat mensen vrij zijn om hun talenten te ontplooien. En iedereen heeft talent. Iedereen heeft iets unieks, dat maakt dat die persoon waardevol is. Vaak zijn het in het trek-universum vooral mensen die nét anders zijn, die iets bijzonders hebben, die niet in de standaard patronen en hokjes passen, die een bijzonder verhaal hebben. En door die bijzondere verhalen ontstaan vaak ook hele bijzondere vriendschappen, en nieuwe familiebanden. En dat maakt de verhalen eindeloos boeiend, steeds weer opnieuw.

Op Vulcan, één van de planeten in het Trek-Universum, is dit het grondbeginsel van hun levensovertuiging: IDIC. Infinite diversity in infinite combinations. Oneindige verscheidenheid in oneindige verbondenheid. Wij zeggen wel eens: “je mag zijn zoals je bent.” Ik betrap mezelf er ook wel eens op. Maar eigenlijk is dat onzin. Want wie geeft wie toestemming om te zijn zoals je bent? Je mag niks en je moet niks. Je bent gewoon. En zoals je bent, ben je waardevol. En juist in de combinatie en verbinding met anderen wordt dat zichtbaar en vruchtbaar.

Als je dat goed tot je door laat dringen, dan verliezen woorden als ‘normaal’ of ‘gewoon’ of ‘anders dan anderen’ hun betekenis. En dat vind ik een hele feestelijke gedachte. Happy Star Trek Day!

Willemien Lammers