Column: ‘Irritatie’ door Ds. Willemien Lammers

Vandaag tijdens het boodschappen doen in de supermarkt. Als ik een karretje pak, gaat het te langzaam voor een meneer die bijna tegelijk met mij komt aanlopen. Hij dringt aan mij voorbij en blaast en passant een wolk sigarettenrook in mijn gezicht. Boos kijken we elkaar aan. Dan in de rij voor het desinfecteren van de handen. Een mevrouw komt met twee kinderen de winkel binnen alle drie hebben ze een karretje. Ze blokkeren de boel. Een andere mevrouw moet er diep van zuchten. Intussen staan er bij de groente twee kennissen even bij te praten. “Het is toch wat,” zegt de één. “We leven in een rare tijd,” zegt de ander. “Mág ik er even bij!” roept een oudere heer. “Het is hier geen café!” Bij het zuivelschap wordt hard gewerkt door een vakkenvuller. Maar er staat ook al een rij van karretjes. Want iedereen wil blijkbaar slagroom. Het keurig gevulde vak wordt genadeloos geplunderd. De medewerkster van de supermarkt staat er bij en kijkt er naar.

In het volgende pad staat een oudere mevrouw stil. “Ik weet niet meer wat ik moet hebben,” fluistert ze voor zich uit. Ze probeert zich om te draaien maar overal om haar heen staan mensen. In haar ogen lees ik paniek. En ook bij de kassa is het enorm druk. Afstand houden wordt zo wel ingewikkeld. Tot overmaat van ramp zwaai ik tijdens het afrekenen een fles olijfolie omver. Pats! De bovenste helft is er af en een kwart liter olie stroomt over de band. Ik schaam me diep. Het opruimen en afrekenen duurt nu wel heel erg lang. Overal om me heen wordt ongeduldig gestampvoet en met de vingers getrommeld. Gelukkig blijft de kassière bewonderenswaardig professioneel.

Nee, dat viel niet mee vandaag. Als alle spullen in de auto staan, zit ik met trillende handen weer achter het stuur. “Soms is het leven ineens veel zwaarder: er zijn problemen, of er is iets naars gebeurd. Als dit allemaal bij elkaar meer van u vraagt dan u aankunt, raakt u overbelast. U verliest het overzicht en raakt de grip op de situatie kwijt. Soms lukt het niet meer om de dagelijkse bezigheden goed te blijven doen.” Zo lees ik op de website van de huisartsen, thuisarts.nl . Symptomen van stress en een te zware belasting zijn onder andere prikkelbaarheid, snel geïrriteerd zijn of een gejaagd gevoel. Nou, ik heb geen medicijnen gestudeerd, maar ik kan de diagnose wel stellen. Veel mensen hebben last van spanning en stress en zorgen. We worden een beetje corona-moe en vooral ook ongeduldig en snel geïrriteerd. Eenmaal weer thuis haal ik diep adem. En ik zet een kopje thee. Die had ik gelukkig meegepakt in de supermarkt. Voorlopig zit het boodschappen doen er weer op.

Ds. Willemien Lammers