Column: ‘Oefenen’ door Ds. Willemien Lammers

Een Britse longarts die op Youtube voordoet hoe je adem moet halen. Een Nederlands immunoloog die er op
wijst dat wandelen, zelfs al is het tussen je bureau en de koffiepot, elke dag nodig is. Een mevrouw op
Instagram die je voordoet hoe je je woonkamer het beste schoon kunt maken. Muziekles via Facebook. Nu
in deze corona-crisis veel dingen anders gaan dan anders, hebben we meer tijd om te oefenen.
En dat is een goede zaak. Oefenen van nieuwe vaardigheden is goed voor onze hersenen én voor ons
emotionele welbevinden. Bovendien is matige lichamelijk inspanning goed voor onze gezondheid. Alles
beter dan eindeloos op de bank hangen en Netflix kijken.

Ook geloof kun je oefenen. Sterker, dat is goed voor je. Ik bedoel: mensen denken wel eens dat geloof
vooral een gevoel is, en dat heb je, of dat heb je niet. Andere mensen zeggen dat geloof een overtuiging is.
Volgens mij is geloof meer dan een gevoel of een overtuiging. Geloof is vooral vertrouwen. Vertrouwen in de
goede afloop. Vertrouwen dat we samen de situatie aankunnen. Vertrouwen dat er Iemand voor je is. En ook
dat kun je oefenen.

Er is alleen een praktisch probleem. Onze vaste godsdienst-oefening, de kerkdienst, is er even niet. Fijn
samen in de kerk zingen en bidden en een inspirerende bijbeltekst horen en nadenken over wat er belangrijk
is in het leven. En na afloop gezellig met z’n allen koffiedrinken. Maar nou net die oefening is nu niet
verstandig. We doen het ook niet. We komen niet bij elkaar. De kerkdienst is wel live te beluisteren en we
zetten filmpjes op Youtube. Kijk maar eens op de website van de Samenstroom. Maar het blijft behelpen. We
missen onze wekelijkse training en ontmoeting, net als veel sportclubs. En dus oefenen we nu anders.
Deze week zei iemand tegen me: “Ik werd helemaal naar van al dat nieuws, de hele dag. Ik werd er bijna
misselijk van. Ik kon er niet meer naar kijken. En toen ik ’s nachts niet kon slapen, toen maalde het allemaal
door mijn hoofd. Toen ben ik opgestaan en ik heb het liedboek van de kerk gepakt en ik ben lied 416 gaan
lezen. En toen werd ik weer rustig.” Ik begreep meteen welk lied ze bedoelde. Het begint zo: “Ga met God,
en Hij zal met je zijn, jou nabij op al je wegen…” En even verderop staat in hetzelfde lied: “Ga met God en
Hij zal met je zijn, in Zijn liefde je bewaren…” Zo’n lied rustig doorlezen en je daar op concentreren, in plaats
van je overgeven aan zorgen en getob, dat is een goede oefening. Daar wordt je beter van.

Een dagelijks moment van inspiratie is, daar ben ik van overtuigd, net zo belangrijk als groente en frisse
lucht. Een moment van verwondering omdat die ene plant zo prachtig bijna in de bloei staat. Een moment
van rust en stilte tijdens een korte wandeling. Een gebed, waarin je je hart opent. Het lezen van een tekst,
een lied, een gedicht: iets dat je troost. Een goed gesprek met iemand die je vertrouwd. Een moment van
waardering. In tijden van stress en onrust heb je het hard nodig. Oefenen dus!

Ds. Willemien Lammers