Op 11 september 2020 kwam buren van verderop in de straat mij melden dat zij hadden ontdekt dat er buxusmotten in hun buxus zaten. Tja, dat had ik al enige tijd geleden ontdekt. In juni vond ik er één in de tuin. In augustus waren dat er drie. Eerst één en later twee. Na de eerste waarneming schreef ik voor de Meerpeen op 26 juni een stukje.
De buren hadden ontdekt dat je voor deze nachtvlinder een zogenaamde Buxusmotval kunt kopen. Zij hadden dit in Wieringerwerf gedaan. Daar gingen de vallen uit het assortiment en dus werden de vallen met korting verkocht. Op 12 september keek ik bij hen wat er in de val zat. Dat was best wat: 12 nachtvlinders van deze soort.
Ik kocht dus ook een mottenval samen met de geurstoffen die nodig zijn om de mannetjes te lokken. Deze heten feromonen. Thuis gekomen zette ik de val in elkaar. De buisjes met de feromonen erin en vervolgens opgehangen aan de lantaarnpaal in mijn tuin. Op 13 september was ik natuurlijk nieuwsgierig wat of er bij mij in de tuin gevangen was. Het bleken 32 vlinders. Ongelooflijk, maar natuurlijk wel belangrijk om de buxus in mijn voor en achtertuin te beschermen. Op 18 september 2020 telde ik 54 individuen, waaronder een enkel donker exemplaar. Deze week, de laatste van september kwamen er nog weer 15 vlinders bij. Totaal dus 60 individuen. Het is dus toch waar. Ze nemen in aantal toe. Door het vangen van de mannetjes van deze soort is het mogelijk de verspreiding terug te dringen en zo de buxusstruikjes te sparen en vrijwaren van rupsen. Dat hoop ik dus.
Dit delen:
