Voor mij begon het naar vogels kijken in oktober 1964. Vanaf toen noteerde ik de soorten die ik zag en zie tijdens de vogeltochten. Dat heb ik van mijn leermeester Arend Swart geleerd.
Zo herinner ik mij een zoektocht naar een kleine klapekster en een zwarte ooievaar. Ik woonde toen nog in Amsterdam en de plek die mij werd aangegeven lag in… de Wieringermeer nabij Middenmeer. Via de voormalige Leeuwarderweg reed ik op mijn Zündapp naar het Noorden. Dat was natuurlijk op een zaterdag, want door de week studeerde ik begin september af voor de Kweekschool.
Van de tocht herinner ik mij niet zoveel. De gewenste soorten heb k niet gezien. Wel was ik onder de indruk van de enorme weidsheid van de Wieringermeer. De Cultuurweg was de plek waar de twee soorten gezien waren. Tegenwoordig is het vaak gemakkelijk te weten waar je moet zoeken, want er staan dan heel veel vogelaars en fotografen op de plek.
Toen was het anders. Ik moest heen en weer rijden op de prachtige Cultuurweg. Ik zag wulpen, goudplevieren, drie kramsvogels en zelfs een grauwe kiekendief. Een zwartkop zong nog, zo lees ik in mijn dagboek. Ik was geslaagd als volledig bevoegd onderwijzer en wist dat ik in november mijn dienstplicht moest vervullen.
De Cultuurweg van nu is vervallen. ‘Fletum’ de naam van de boerderij waar eens Sicco Mansholt woonde, is verdwenen. De gedachte aan het verzet aldaar is nergens af te lezen. Het steenuiltje is er al een paar jaar niet meer gezien. Het agrarisch gebied zorgt nog wel voor het ruimtelijke gevoel. Ik word weemoedig en zou willen…
Zie ook: www.wierhaven.nl
Dit delen:
