Geschiedenis: ‘Schervenweg op de schop’
WIERINGERWERF – Die goeie ouwe Schervenweg, altijd al een kaarsrechte weg maar toch ook al lang een hobbelweg, al tientallen jaren. Veroorzaakt door droge zomers, dorstige veld-iepen en bewoners die meedogenloos een jaar rond hun best deden om de hindernisbaan te optimaliseren. De mensen van het wegenonderhoud in de Wieringermeer hebben lang hun best gedaan om met kunst en vliegwerk de boel enigszins begaanbaar te houden maar eind vorige eeuw zagen zij de zinloosheid van hun pogingen in en lieten de Schervenweg de Schervenweg. De naam alleen al.
Bij Ministerieel besluit van 31 maart 1932 kreeg de betreffende lijn op de ontwerptekening van de Wieringermeerpolder en de ook al klaarliggend strook grond een naam: Schervenweg. Een jonge archeoloog (W. Braat) mocht om zijn promotieonderzoek te voltooien de hele bodem van het net drooggevallen: ‘Meer bezuiden Wieringen’ afstruinen om naar sporen van vroegere bewoners te zoeken en die vond hij ter plekke in de vorm van vooral potscherven, scherven die onze weg zijn naam bezorgden. Maar over een naam kun je niet rijden of lopen, dus er moest een weg gemaakt worden. Onze polderwegen zijn opgebouwd op een fundering, vaak een aarde- of zandbaan waarop een verharding aangebracht kon worden. Keuze te over, van steenslag, macadam, asfalt of klinkers.In verband met
mogelijk nazakken werd voor de Schervenweg gekozen voor klinkerweg. Zo geschiedde.
Op 9 mei 1934 werd de Schervenweg samen met nog enige wegen in de het Lage Land, zo noemde ze de zuidoost hoek van de polder, aanbesteed volgens bestek 224ZW. Of de weg geworden is zoals het bestek voorschreef dat is niet meer na te zoeken maar zeker is dat de wegen gemaakt naar dat bestek gereed kwamen in januari 1935. Hiep, hiep, we hadden toen een echte weg, een prachtweg.
Het verval zette echter al snel in, inklinking van de jonge bodem en de grote hoeveelheid bieten, aardappelen, granen en mest die er over getransporteerd werden zorgden er voor dat de stratenmakers voldoende uren konden maken. Ongeveer 60 jaar geleden dacht men de stratenmakers wat meer vrije tijd te bezorgen door de weg onder een laag asfalt te stoppen. Maar alle omstandigheden samen wisten van dat gesloten wegdek ook al weer snel een brokkel-pad te maken. Met een beperkt budget moest het gemeentebestuur eigenlijk altijd prioriteiten stellen en de Schervenweg stond nooit hoog op die lijst en verwerd tot een tweederangs weggetje. Vermoedelijk is mede door de komst van de windturbines en de datacentra het wegenonderhoud-potje van de gemeente wat beter gevuld geraakt. In juli 2021 begon de wederopbouw van de weg.
Het asfalt werd weg gefreesd, de daaronder liggende klinkerweg werd verkocht aan een stenenboer en de zandbaan ging naar een zandboer. De leegte werd gevuld met de scherven van onze tijd, bouwresten dus. Flink aangewalst werd het een degelijk fundament en afgedekt met drie lagen asfalt ontstond opnieuw een prachtweg. Strepen erop en zorgen dat de bewoners een goede erfaansluiting kregen, dat was al. Iedereen blij.
Rein Koolen
Dit delen:
