En ons altijd weer boeit door Peter C. Meijer: ‘Artisjok’

Afgelopen zaterdag 3 juli was ik op verjaarsvisite bij mijn zwager in Schagen. Zijn echtgenote heeft liefhebberij in tuinieren. Met trots vertelde zij mij dat ze een artisjok in haar tuin had. Dat wilde ik wel zien. Deze plant komt uit het Middellandse Zeegebied en wordt veel gebruikt in de kookprogramma’s op de televisie. De bloem ziet er heel interessant uit. In de indeling van het plantenrijk behoort de artisjok tot de schermbloemigen. Onlangs schreef ik over het fluitenkruid. Ook dat is een schermbloemige Het bloemhoofd lijkt op een parasol. Volgens Wikipedia komt de naam uit het Arabisch van de Middeleeuwen. Nederlanders zouden in 1530 de plant geïntroduceerd hebben in Engeland waar deze in de tuinen van Hendrik de VIII terecht kwam. De bloemblaadjes zien er dik en vlezig uit en deze worden in augustus en september geoogst.

Artisjokken zijn ontstaan vanuit een distel en dan komt de naam kardoen voor. Er zijn veel verhalen over de eetbaarheid van de plant. Ze schijnen goed te zijn om de bloedsuikerspiegel te verlagen, dus dan zijn ze goed voor diabetici. In de 16 e eeuw vonden ze dat de plant de zinnen prikkelde en dan was het maar beter dit niet door vrouwen te laten eten. Hoe het ook zij, de plant in de tuin in Schagen geeft aan hoe planten die eigenlijk in
een ander gebied voorkomen zich in Nederland kunnen verspreiden. Invasieve soorten noemt men dit. Net als de nijlgans en de Amerikaanse rivierkreeft.