Gedicht: ‘Herdenken’ door Alexander Bügel

Herdenken

Zij deden hun plicht in een vreemd land
Vochten voor onze vrijheid ondersteunden de opstand
Vanuit Engeland, Canada en Nieuw Zeeland kwamen zij door de lucht
Keer op keer, als een dief in de nacht, als een vogel op zijn vlucht

Vechten voor het goede, het kwaad moet ver van hier
Je aanvaardt de risico’s als geallieerd vliegenier
99 keer gaat het goed en keer je op de basis terug
maar dan, het noodlot, het gaat allemaal zo vlug

Een explosie, paniek, het vliegtuig in de brand,
de tijd is veel te kort, men wordt zijn door emoties overmand
de parachute kan je niet vinden, de grond komt dichterbij
dit was je laatste vlucht, het besef, het einde nabij.

Gestorven tussen Slootdorp en Middenmeer,
gestorven bij Kolhorn en Wieringerwaard,
Gestorven bij Hippolytushoef, in de groetpolder of bij Westerland
Gestorven voor de vrijheid, want die was het waard

Slechts een steen is wat herinnert aan de helden van weleer
zij die vochten voor onze vrijheid, en bleven komen keer op keer
Na die zwarte dag is een hagelwitte steen verrezen,
Een steen waar ergens in Hollands Kroon hen de laatste eer wordt bewezen

Compassie, mooie woorden we staan weer even stil
bij hen die zijn gevallen, zij maakten een verschil
Herdenken is wat we doen, elk jaar op 4 mei,
dan staan we bij die witte zerken, allen in een lange rij.
In 2 minuten herdenken wij wat er toen is gebeurd,
2 minuten stilte……

Alexander Bügel
www.bugeluitdebocht.nl