Opening expositie Maria Ruygrok in Pension van Ewijcksluis
VAN EWIJCKSLUIS – Van 9 februari tot 8 maart 2020 is er weer een nieuwe expositie in Pension van Ewijcksluis. Deze keer met schilderijen van de van oorsprong Breezandse Maria Ruygrok (1957), die tegenwoordig in Slochteren woont. De expositie wordt op zondag 16 februari om 15.00 uur geopend, na een hapje en drankje is het tijd voor de traditionele kippensoep.
Tekenen doet ze haar hele leven al graag. Op school was het haar favoriete vak, op haar werk kladderde ze de vergaderstukken vol en ook de cryptogram waarop ze elke zaterdag broedt, is binnen de kortste keren omgeven door maffe portretjes. Maria Ruygrok is een telg van het grote Breezandse bollenkwekersgezin dat vroeger aan de Zandvaart regelmatig Nederlandse kampioen bloemenmozaïeken werd. Zij was degene die de gezichten maakte. Die voorliefde voor portret is altijd gebleven.
In de jaren die ze na 1976 in Haarlem woonde, had ze het meestal te druk met werk en gezin om aan tekenen toe te komen. “Maar”, zo blikt ze terug, “soms was er tijd voor een cursus bij de kunststichting Kreater en dan was het vuur er weer. Pakweg twintig jaar geleden had ik een periode waarin ik fanatiek portretten maakte met pastelkrijt. Ik heb destijds een paar collega’s en mijn broer blij gemaakt met tekeningen van hun kinderen.”
In 2004 verhuisde ze met haar man naar Slochteren. “Geïnspireerd door een paar cursussen in Groningen verving ik potlood en krijt door kwasten en acrylverf, en waagde ik me ook aan andere onderwerpen. Als je op het prachtige Groningse platteland woont, ligt het voor de hand om landschappen te gaan proberen. Dus dat doe ik nu vaker en ik vind het erg leuk!”
Zo komt het dat de expositie in Pension Ewijcksluis uit portretten én landschappen bestaat. Met als ‘vreemde eend in de bijt’ een serie schilderijen met sympathieke monsterachtige wezentjes. Maria: “De eerste daarvan is vrij spontaan ontstaan tijdens een schilderworkshop op Ameland, onder leiding van Trudie Appelman uit Anna Paulowna. Dat fantasievollere resultaat was ook voor mijzelf erg verrassend. De serie is nog niet af, ik hoop er een mooi verhaal bij te kunnen verzinnen. Wie weet leidt het ooit tot een prentenboek.”